Search
Close this search box.

Toos volgt haar hart en draagt het horeca-stokje over

Voor veel horecabedrijven was corona met de lockdowns een pittige tijd. Toos van den Heuvel benutte de noodgedwongen sluiting om zich te beraden op haar toekomst. Hans Belterman, partner en accountant bij De Beer Accountants & Belastingadviseurs, begeleidde haar in dit proces. Het vormde uiteindelijk een passend sluitstuk op een jarenlange samenwerking. Samen blikken ze terug
Datum: 20 maart 2022
Door: Fridy Duterloo

 

 

 

“Toos was mijn eerste klant, toen ik ruim 25 jaar geleden mijn carrière startte bij De Beer”, start Hans. “Ik was nog een broekie. Uiteraard zette ik me volledig in om Toos zo goed mogelijk te adviseren. Tegelijkertijd realiseer ik me nu, dat ik ook veel van haar geleerd heb. Met name om je gevoel te volgen en te doen wat je belangrijk vindt. Als je -net zoals Toos- gedurende de jaren fiscaal en financieel de juiste keuzes maakt, creëer je voor jezelf de ruimte om je hart te kunnen volgen. En kun je uiteindelijk ook op een goede manier je bedrijf overdragen en loslaten. Dat is voor veel ondernemers een uitdaging, juist omdat ze zo zijn verweven met hun bedrijf. Als je financieel rust ervaart, dan verloopt dat proces makkelijker.” Toos beaamt dat. “Hans heeft altijd goed met me meegedacht. Hij weet wat ik belangrijk vind en hoe ik in elkaar steek. Daar houdt hij rekening mee en heeft hij steeds meegenomen in zijn advies. Ik kon altijd vragen stellen en doorvragen als iets me niet duidelijk was. En als ik een nieuw idee had, kon ik dat altijd bij hem toetsen. Dat is prettig.”

De start

Bij de start van hun samenwerking heropende Toos de horecazaak, die ze in 1992 overnam van haar vader. “Hij was boer en
deed het café erbij. Het was destijds een echt ‘soldatencafé’. Wij hebben het café helemaal gesloopt en in oude stijl herbouwd. In de nieuwbouwplannen was ook een woning opgenomen, zodat mijn ouders op deze plek konden blijven wonen. Net zoals mijn grootouders en overgrootouders hebben gedaan. Die wens had ik nu ook voor mezelf. Dus bij het nadenken over de toekomst, was dat het uitgangspunt.” Hans: “Samen met Toos hebben we de afgelopen jaren onderzocht hoe we dat het beste konden realiseren. Het is fijn om te constateren dat dat is gelukt.”

Jaren gingen tellen

Toos is geboren voor de horeca. Voordat ze het bedrijf van haar ouders overnam, runde ze met haar man een café in HeeswijkDinther. Dat verkochten ze toen ze samen naar Vught trokken. Jarenlang ontvingen ze in Den Heuvel een keur aan gasten.
Ook hadden diverse verenigingen hier hun thuis en faciliteerde Toos met haar kleine, flexibele team vele feestjes en condoleances. Toch gingen de jaren op een gegeven moment tellen. Toos: “Ik was sinds vijf jaar -vanaf mijn 65e- aan het afbouwen. Corona en de lockdowns hebben het allemaal wel versneld. Alles werd geannuleerd en moest worden verzet. Met Pasen had ik alles weer klaar staan. Het terras helemaal schoongemaakt en weer mochten we niet open. Toen was ik er klaar mee en heb ik Den Heuvel te koop gezet.”

Tegelijkertijd ontwikkelde ze zoals gezegd samen met Hans plannen om haar grote droom te realiseren om op haar geboortegrond te kunnen blijven wonen. Bij het zoeken naar een nieuwe uitbater was dat het uitgangspunt. “Als Toos hier kan wonen, dan is ze het meest gelukkig”, stelt Hans. “Daarom hebben we gekeken hoe we dat mogelijk konden maken.”

Ideale overnamekandidaat

Er meldde zich een ideale overnamekandidaat, die instemde dat Toos in een deel van het pand blijft wonen. “Hun plannen sloten
precies aan bij mijn wens om onze gasten te blijven bedienen. Ze blijven ruimte bieden aan verenigingen, voor feestjes en
condoleances. In het restaurantgedeelte zijn ze gestart met een eetcafé. Bovendien willen ze de klassieke uitstraling behouden.
Dat was voor mij ook belangrijk. Inmiddels draaien de nieuwe eigenaren al vol op. Ik merk dat de klanten trouw blijven komen.
Dat doet me goed.

”De overdracht markeert een nieuwe fase in het leven van Toos. “Horeca is mijn hobby en ik zal het zeker missen. Maar nee, ik sluit me niet aan bij een vereniging of zo. Ik wil me niet vastleggen. De vrijheid die ik nu heb, voelt heel goed. De komende tijd ben ik nog druk met het verbouwen van mijn eigen woning. Als die klaar is, hoop ik hier nog lang te kunnen genieten. Samen met de mensen die me dierbaar zijn.”

Dit artikel is geplaatst in Beerbericht 4-2021.
Lees hier het hele Beerbericht in PDF